Tim Krabbé ‘Het gouden ei’ Uitgeverij Prometheus 1e druk 1984

Het Gouden Ei, een goud boek

 

Rex Hofman en Saskia Ehlvest waren op weg naar een hotel in Nuits St. Georges niet ver van Dijon. Het laatste uur van de reis was de stemming toch wat geprikkeld geraakt. Toen Saskia binnen tien minuten twee keer haar breiwerkje moest wegleggen om een sinaasappel te schillen voor Rex. Ze stopten bij een Total tankstation om te plassen en wat drinken te halen, maar van het drinken halen kwam Saskia nooit terug. Het gouden ei is de klassieker van Tim Krabbé en is twee maal verfilmd.

Tim Krabbé is onder andere de schrijver van het boek De Renner, wielrenner, schaakmeester en sport verslaggever. Zelf vind ik het een erg mooi verhaal.

 

Ten eerste vind ik het boek leuk opgebouwd omdat in het laatste hoofdstuk ineens een heleboel duidelijk wordt wat eigelijk het hele boek al heel vaag was. Bijvoorbeeld begint het derde hoofdstuk met: ‘In 1950 was Raymond lemorne zestien jaar’ terwijl je in hoofdstuk 1 en 2 niet het gevoel had dat je in 1950 zat en al helemaal nooit had gehoord van Raymond Lemorne. Maar dit wordt later in het boek allemaal duidelijk. Ook wordt in het hele derde hoofdstuk niet over de hoofdpersoon Rex gesproken.

Ten laatste leefde ik ook erg mee met de hoofdpersoon die bijvoorbeeld ten einde raad is als hij zijn liefde van zijn leven kwijt is en hun fietsen ook nog gestolen worden. Hij is echt ten einde raad en Tim Krabbé verwoordt dit prachtig. Bijvoorbeeld als hij weer in de auto zit alleen dit keer zonder Saskia: ‘Het was alsof hij voelde wat zij nu voelde – de angst en de eenzaamheid van het Gouden Ei, en alsof daarmee zijn wens eindelijk in vervulling was gegaan: één met haar worden.’

 

Al met al vind ik het een erg mooi boek. Het boek zit erg goed in elkaar en vervuldt in één hoofdstuk al je vragen die je over het verhaal had gekregen door het boek heen. Ook is het een erg ontroerend verhaal en vooral mooi verwoord zodat je erg meeleeft met de hoofdpersoon. Het is het zeker waard om het boek in huis te halen.

 

Door: Mika van Kempen